Laura Taylor, DVM - 04.06.2018
Dowiedz się, dlaczego osteopatia łagodzi ból, przywraca swobodę ruchu i zwiększa zdolności samoleczenia po rutynowych zabiegach chirurgicznych.
Osteopatia to system medyczny oparty o manipulacje manualne.
Uśmierza ból, przywraca swobodę ruchu i zwiększa zdolności samoleczenia organizmu. Pomimo, że ludzie często zakładają, że osteopatia jest podobna do chiropraktyki, to tak naprawdę jest podejściem do całego ciała, obejmującym powięź, narządy wewnętrzne, naczynia krwionośne i limfatyczne, więc nie jest skupiona wyłącznie na kręgosłupie i stawach. Podczas gdy jest to nowe podejście w świecie integracyjnej i holistycznej weterynarii, dla mnie, osteopatia jest rewolucyjna w odkrywaniu przyczyn wielu dysfunkcji mięśniowo szkieletowych i rozwiązuje wiele problemów z mobilnością u psów, kotów i koni.
W połowie lat 90-tych zostałam certyfikowanym chiropraktykiem weterynaryjnym i przez 15 lat moja praktyka na małych zwierzętach i koniach była w 100% oparta o chiropraktykę i akupunkturę. Większość moich przypadków wtedy i teraz to przypadki neurologiczne/ mięśniowo szkieletowe. Po latach zaczęłam studiować osteopatię w formie terapii czaszkowo-krzyżowej i terapii wisceralnej u ludzi, a następnie odbyłam intensywne szkolenie z osteopatii koni. To, czego się nauczyłam, dostosowałam do leczenia psów i kotów. Po drodze dokonałam pewnych niezwykłych odkryć, dotyczących moich własnych rozważań na temat głęboko ukrytych przyczyn pewnych problemów z ruchomością u małych zwierząt.
Stany, które zwykle są leczone przez osteopatię obejmują kulawizny, bóle pleców lub szyi, zapalenie stawów, urazy ACL (CCL), profilaktyka zerwania ACL, choroba zwyrodnieniowa krążka międzykręgowego odcinka lędźwiowego/piersiowo-lędźwiowego kręgosłupa, napięcie mięśnia biodrowo-lędźwiowego, spondyloza, stenoza lędźwiowo-krzyżowa, syndrom Wobblera, nietrzymanie moczu, wylizywanie ziarniniaków i częste problemy z poruszaniem się u starszych psów / kotów (sztywność, słabość tylnych kończyn, zmniejszenie normalnej aktywności fizycznej). Widuję również psich atletów w celu poprawy ich kondycji fizycznej i zapobiegania urazom, zarówno u młodych psów i całych miotów szczeniąt, aby jak najwcześniej pracować nad ustawieniem i swobodą stawów.
3 filary osteopatii1. Manipulacje wisceralne (osteopatia wisceralna)
Powięź, również więzadła, które łączą narządy z innymi strukturami wewnętrznymi mogą się stać nadmiernie napięte w wyniku urazu, operacji lub stanu zapalnego. Adhezja to tkanka, która utraciła swoje normalne ruchy ślizgowe, względem którejkolwiek z tkanek otaczających. Wspomniany typ wzmożonego napięcia może wywołać zmiany w przepływie autonomicznej informacji nerwowej z powrotem do kręgosłupa (poprzez neurony pośredniczące typu gamma), które powodują rotacje i zmniejszają mobilność kości krzyżowej (jeśli w dysfunkcję zaangażowane są narządy, znajdujące się w miednicy), oraz mogą również powodować ufiksowanie razem 3-4 kręgów.
Kiedy powięź jest rozluźniona to kości, w obrębie których wcześniej występowało ograniczenie, automatycznie zostają odblokowane bez bezpośredniej interwencji. Prowadzi to długotrwałej korekcji, w przeciwieństwie do manipulacji tych konkretnych stawów.
Co więcej na „ciasnotę”, dysfunkcje lub patologię narządów może mieć również wpływ przepływ impulsów nerwowych układu autonomicznego z powrotem do kręgosłupa. Gdy zdrowie powraca do zajętych organów, wtedy przepływ informacji autonomicznej zostanie unormowany i będzie się odzwierciedlał przywróceniem prawidłowego zakresu ruchu w zajętych stawach.
Zasady osteopatyczne uznają istotność przepływu autonomicznej informacji nerwowej (od organu do kręgosłupa i rdzenia), jak również wpływ przepływu eferentnego w autonomicznym układzie nerwowym (przepływ informacji nerwowej od rdzenia kręgowego do organów).
Celem manipulacji wisceralnych jest rozluźnienie wzmożonego napięcia mechanicznego wokół jakiegokolwiek organu, poprawiając mobilność, funkcję nerwów oraz przepływ krwi/limfy w danej okolicy. Techniki obejmują bezpośrednie, delikatne mobilizacje i bardziej pasywne „wykonaj nasłuch i podążaj” rozluźnianie powięziowe.
Podczas gdy chiropraktyka i inne techniki manipulacji mogą pomóc, gdy przyczyna ograniczenia w obrębie stawu jest lokalna, przynajmniej 50% restrykcji stawowych w obrębie kręgosłupa, miednicy, barków może pochodzić z problemów narządowych (zbyt napięte przyczepy lub nie pracujące na 100%). Jeśli kość (kość krzyżowa, krąg, łopatka) utraci swoją prawidłową ruchomość z powodów wisceralnych, podejście do problemu od strony wisceralnej będzie prowadzić do automatycznego rozluźnienia restrykcji stawowej, bez konieczności stosowania żadnych technik lokalnych.
2. Manipulacje stawowe
Celem każdej korekcji/manipulacji jest przywrócenie prawidłowego zakresu ruchu w stawie ( w obrębie kręgosłupa, kończyn, czy żeber) poprzez normalizację lokalnych pętli odruchów neurologicznych i przywrócenie normalnych bodźców aferentnych, wpływając na inhibicję lokalnych spazmów mięśni około kręgosłupowych, które utrzymują restrykcję w stawie. Inne korzyści obejmują uwolnienie lokalnych adhezji stawowych, przywracając krążenie lokalne i zmniejszając ból lokalny lub przeniesiony. Stosowane są dwa rodzaje technik:
Techniki bezpośrednie – Wykonywane w kierunku bariery lub „zablokowania” i obejmują powolne osteopatyczne manipulacje na długiej dźwigni lub manipulacje krótkodźwigniowe o wysokiej częstotliwości i małej amplitudzie (HVLA) (podobne do niektórych technik chiropraktycznych).
Techniki pośrednie lub funkcjonalne techniki pośrednie – W tych technikach ruch jest od miejsca ograniczenia w „kierunku ułatwionym”. Jest to bardziej zindywidualizowany sposób do rozluźnienia stawu; obejmuje „nasłuch”, mówiący o tym, w którym kierunku tkanki „chcą iść” w trzech wymiarach, a następnie powolne podążanie za tymi indywidualnymi kierunkami rozplątywania, do momentu całkowitego rozluźnienia całego stawu, wliczając w to otaczające go tkanki miękkie.
Restrykcje stawowe mają „pośrednictwo nerwowe” z dwóch różnych źródeł. Pierwsze jest związane lokalnie z samym stawem (dotyczy urazów, powtarzalnych przeciążeń, napięć) i rozwiązuje się je przez manipulacje bezpośrednie (chiropraktyczne, osteopatyczne, etc.) Drugim źródłem są zmiany w przepływie informacji autonomicznej z narządów. Rozwiązanie problemu wisceralnego (adhezja, dysfunkcja) spowoduje, że narząd(y) automatycznie się normalizują.
3. Terapia czaszkowo-krzyżowa (CST)
CST wykorzystuje się nie tylko w przypadkach zwiększonego mechanicznego napięcia w obrębie tkanek oponowych centralnego układu nerwowego, ale również w występowaniu powięziowych wzorców napięciowych w którejkolwiek części ciała, wliczając w to klatkę piersiową oraz jamę brzuszną, więzadła wisceralne oraz powięź otaczającą narządy. Intensywna aktywność fizyczna oraz urazy (poślizgnięcia się, upadki, ekstremalna gra) mogą powodować zwiększone napięcia w wewnętrznej tkance powięziowej oraz przeponie oddechowej itd., które mogą być rozluźnione przez CST. Delikatne techniki pośrednie (nacisk 5 gram lub waga niklu) wspomaga mechanizmy samonaprawcze w ciele, aby rozluźnić wzmożone napięcie.
Osteopatia w praktyce – obserwacje związane ze sterylizacją
Przez ostatnią dekadę poczyniłem trzy znaczące obserwacje – wszystkie związane z rutynowym zabiegiem sterylizacji:
1: Rutynowe zabiegi sterylizacji powodują zablokowanie stawu krzyżowo-biodrowego (SI) u wszystkich psów, kotów i koni, powodując zmniejszenie prawidłowego zakresu ruchu oraz siły w kończynach tylnych, rokując dla przyszłych problemów z mobilnością. Czworonogi są stworzeniami z „napędem na tylne koła”, więc wszystko się kręci wokół utrzymania sił w tylnych nogach tak długo, jak to możliwe. Problemy mechaniczne (niewisceralne) mogą również występować w obszarze krzyżowo-miednicznym (dlatego chiropraktyka może pomóc w problemach dotyczących tylnych kończyn; jednakże, sterylizacja zawsze będzie miała większe skutki u tych osobników, u których wykonano te zabiegi w młodym wieku. Utrata symetrycznej swobody i mobilności w tylnych nogach nie jest jeszcze zauważalna w tym wieku i wiele zwierząt adaptuje się do tego przez kilka lat, do momentu, w którym już dłużej nie są w stanie.
2: ACL (CCL) urazy/zerwania – potencjalnie można im zapobiegać, jesli odpowiednio wcześnie przeprowadzi się terapię zrostów po sterylizacji, aby przywrócić ruchomość stawu krzyżowo-biodrowego. Kość strzałkowa jest zaangażowana w ten wzorzec.
3: Kulawizna kończyn przednich jest często związane z zablokowaniem stawu krzyżowo-biodrowego w miednicy po tej samej stronie i może być trudnym problemem do wyleczenia. W tych przypadkach naprawdę musimy zwrócić uwagę na całego psa/kota.
W jaki sposób zrosty po sterylizacji ograniczają mobilność u psów i kotów.Zgodnie z moim powyższym podsumowaniem, sterylizacja może mieć wpływ na mobilność na 3 sposoby:
1. Zablokowanie stawu krzyżowo-biodrowego
Niewielkie adhezje powięziowe tworzące się w następstwie rutynowych zabiegów sterylizacji, powodują subtelną utratę ruchomości w okolicy dystalnej części pęcherza (więzadła pęcherza tracą swoją pełną ruchomość jedynie o kilka milimetrów). Powoduje to zmianę przepływu aferentnej informacji autonomicznej (współczulnej lub przywspółczulnej) do kości krzyżowej oraz do pierwszego i drugiego kręgu lędźwiowego, powodując ich rotację/ zmniejszenie ruchomości. Ograniczenie stawu krzyżowo-biodrowego (rotacja kości krzyżowej oraz rotacja kości biodrowej) wpływa na zmniejszenie ruchomości stawu krzyżowo-biodrowego tylko po jednej stronie. W języku osteopatycznym często nazywa się to „dorsal inflair” kości biodrowej (podobnie jak ustawienie kości biodrowej „PI” Posterior Inferior – (tylno dolne) w terminologii chiropraktycznej). Na potrzeby moich klientów nazywam to „Zespołem Krzywej Pupy”, odnosząc się do tego, że w sposobie poruszania się zwierząt symetria już nie występuje. Zrotowana miednica jest podstawą przy często zauważanym chodzie „bocznym” lub „kraba”. Testy ruchomości są zarówno krótkodźwigniowe i długodźwigniowe, ale osobiście uważam testy na długiej dźwigni (odwiedzenie kończyny dolnej lub „sikanie na drzewo”) za bardziej adekwatne.
Restrykcje 1 i 2 kręgu lędźwiowego występują we wzorcu skłonu bocznego, w obu przypadkach po tej samej stronie. Ten wzorzec ograniczenia częściej występuje w wyproście i wydaje się być „miększy”, niż typowa restrykcja kręgu w zgięciu, która jest prosta w palpacji i uwolnieniu za pomocą manipulacji chiropraktycznych (podobnie jak dolne kręgi piersiowe). Pierwszy i drugi krąg lędźwiowy tracą swoją mobilność w związku z bezpośrednim wpływem ANS (aferentna informacja współczulna) i automatycznie wracają do prawidłowej ruchomości, kiedy adhezja wokół pęcherza zostanie rozluźniona. Poprawa ruchomości pierwszego i drugiego kręgu lędźwiowego przez terapię zrostów po sterylizacji może znacząco pomóc psom z dyskopatią piersiowo – lędźwiową i prawdopodobnie zapobiegać innym przypadłościom.
Bezpośrednia, delikatna mobilizacja i uwolnienie zrostów po sterylizacji, natychmiast rozwiąże problem rotacji kości krzyżowej/biodrowej oraz restrykcji występujących w obrębie kręgosłupa lędźwiowego bez potrzeby bezpośredniej pracy na strukturach kostnych. Potrzeba jest jednej do trzech terapii (tygodniowo lub w dłuższych odstępach czasowych), aby na stałe rozwiązać problem zrostów po sterylizacji. Osobiście, jestem zdecydowanym zwolennikiem sterylizacji (choć nie przed okresem dojrzewania); jednakże w „idealnym” świecie, weterynarze wiedzieliby, że należy leczyć te zrosty niedługo po operacji.
Inne wisceralne przyczyny restrykcji krzyżowo-miednicznych/lędźwiowych obejmują przerost prostaty u psów i zrosty po poważnych zapaleniach pęcherza moczowego, cystotomiach, cesarskich cięciach oraz zaburzeniach równowagi hormonalnej u niektórych suczek.
2. Urazy / zerwania ACL (CCL)
Zwykle 30% moich pacjentów lub więcej to psy z problemami z ACL. Zauważyłam, że strona operowana (w przypadku pierwszej nogi) oraz strona, po której występowała restrykcjia SI po wcześniejszej sterylizacji, korelowały ze sobą niemal przez 100% czasu. Wcześniejsze występowanie restrykcji w obrębie SI powoduje subtelną utratę ruchomości w okolicy dystalnej części kości strzałkowej / stawie piętowo – stępowym tej samej kończyny. Prowadzi to do niewielkiej utraty ruchomości proksymalnej części strzałki w pobliżu kolana i wczesnym łagodnym zwiotczeniu ACL.
Przy tak niewielkim zwiotczeniu osłabienie kończyny nie występuje. Jest to jedynie coś w rodzaju „przed” pozytywnego objawu szuflady przedniej – w stawie, w którym jeszcze nie ma uszkodzenia. Jednak ta wiotkość jest odwracalna do 100% napięcia, po przywróceniu normalnego ruchu kości strzałkowej. Jest to natychmiastowa zmiana pośredniczona przez, jak sądzę, jakiś lokalny neurologiczny odruch między strzałką, a stawem kolanowym.
W moim przekonaniu taka terapia mogłaby być wysoce skuteczna w zapobieganiu przyszłym urazom ACL, ponieważ wczesne, odwracalne zwiotczenie może być formą osłabienia więzadła, co w przyszłości może być potencjalnym powodem zerwania. U psów, u których już doszło do częściowego zerwania, leczenie strzałki/ stępu, wciąż nieco wpłynie na wiotkość i pomoże odzyskać stabilność w stawie. Przywrócenie normalnej ruchomości SI zwiększy siłę kończyn z lub bez operacji ACL. Przez przywrócenie siły kończyn tylnych u psów, które maja problemy z ACL’em w pierwszym kolanie, możliwe jest zapobieganie wystąpienia urazu ACL w drugim kolanie w przyszłości. Moi klienci, którzy mają rasy psów z tendencją do urazów ACL, przyprowadzają swoje młode psy na wczesną terapię zrostów po sterylizacji, aby poprawić biomechanikę danej kończyny. Zawsze istnieje potencjał, który można aktywnie wykorzystać do zapobiegania uszkodzeniu ACL. Zgadzam się z ostatnimi badaniami epidemiologicznymi, które mówią o częstszym występowaniu problemów z ACL u psów po sterylizacji, ale uważam, że prawdziwa przyczyna ma więcej wspólnego z wpływem nieprawidłowej mechaniki stawu SI na strzałkę, niż zaburzenie hormonalne po operacji.
3. Kulawizna kończyn przednich
Opona twarda wokół mózgu i rdzenia kręgowego są silnie związane z miednicą i czaszką, więc nadmierne napięcie na jednym z końców jest bezpośrednio związane z drugim końcem po tej samej stronie. Kiedy wystąpi ograniczenie w stawie krzyżowo-biodrowym (z przyczyn wisceralnych lub mechanicznych) to pojawia się związana z nim reciprokalna restrykcja kości skroniowej po tej samej stronie. Następnie pojawia się zaburzenie ślizgu (grzbietowego/brzusznego) łopatki (przez mięsień ramienno-głowowy łączący czaszkę z kością ramienną). Zauważam niemal 100% korelację między stroną, po której występuje osłabienie kończyny przedniej, a restrykcją SI z powodu zrostów po wcześniejszej sterylizacji.
Kiedy restrykcja SI zostanie opracowana (przez wyleczenie przyczyny wisceralnej lub mechanicznej), prawidłowa ruchomość łopatki zostanie przywrócona automatycznie. To naprawdę pokazuje ciągłość powięziową w ciele. Mam świetne wyniki u moich pacjentów z przypadkami kulawizn przednich, które nie odpowiadają na inne podejścia (konwencjonalne, chiropraktyczne, akupunkturę, fizjoterapię/rehabilitację), przez bezpośrednie przywrócenie normalnej ruchomości łopatki, lecząc narządy miednicy.
Kiedy łopatka rusza się prawidłowo w górę i w dół, wcześniej występująca lezja tkanek miękkich, powodująca ból/kulawiznę może być wyleczona.
Wszystkie psy i koty po sterylizacji mają zaburzony ślizg łopatki po jednej ze stron, ale nie wszystkie stają się kulawe na daną kończynę. Po tej stronie zawsze będzie istniała podatność na wystąpienie w przyszłości bólu / kulawizny, ponieważ utrata idealnego ruchu łopatki jest przyczyną potencjalnego przeciążenia tkanek miękkich w okolicy barku. Takie lokalne patologie tkanek miękkich są często znajdywane przez rehabilitantów/ fizjoterapeutów/ weterynarzy zajmujących się ortopedią ale zazwyczaj Ci specjaliści nie mogą znaleźć ukrytej przyczyny wzorca napięciowego, skoro zwykle występuje na drugim końcu ciała (staw krzyżowo-biodrowy, narządy wewnętrzne). Ponadto, ze względu na to, że czworonogi nie posiadają obojczyków, kiedy łopatka traci swój prawidłowy grzbietowo-brzuszny ruch to wpływa na dolny odcinek kręgosłupa szyjnego, co powoduje, że te zwierzęta maja problemy z szyja. (sztywność, kulawizna, rzutowanie się problemów neurologicznych, takie jak wylizywanie ziarniniaków itd ).
Wnioski
Osteopatia wisceralna wydaje się czasami magiczna. Leczenie zrostów po sterylizacji, dosłownie zrewolucjonizowało moją praktykę. Bardzo szybkie docieranie do podstawy problemów z mobilnością u
psów i kotów, oraz obserwowanie długotrwale utrzymujących się efektów już po kilku terapiach, prowadząc często do pełnego wyleczenia kulawizny lub bólu mięśniowo szkieletowego, bardzo dodaje skrzydeł. Leczę starsze psy i koty od 20 lat, wiem jakim schorzeniom mogę zapobiegać, jeśli stają się moimi pacjentami w młodym wieku i mają szansę na wczesnym etapie odzyskać symetrię i zbalansowaną mobilność.
Nagrania z badania i terapii osteopatycznej w problemach powstałych w wyniku sterylizacji można obejrzeć na TaylorHolisticVet.ca/video.
Piśmiennictwo
Barral, Jean-Pierre. Visceral Manipulation (revised ed). Seattle: Eastland Press, 2007.
Barral, Jean-Pierre. Visceral Manipulation II. Seattle: Eastland Press, 1989
Barral, Jean-Pierre, Croibier, Alain. Trauma: An Osteopathic Approach. Seattle: Eastland Press, 1997.
Becker, Rollin. The Stillness of Life. Portland: Stillness Press, 2000.
Becker, Rollin. Life in Motion. Portland: Stillness Press, 1997.
Budras, Klaus-Dieter. Anatomy of the Dog. Hannover: Schlutersche, 2007.
Chaitow, Leon. Fascial Dysfunction: Manual Therapy Approaches. Edinburgh: Handspring Publishing, 2014.
Felten, David, Jozefowicz, Ralph. Netter’s Atlas of Human Neuroscience. Teterboro Icon Learning Systems, 2003.
Kern, Michael. Wisdom in the Body. The Craniosacral Approach to Essential Health, Berkeley: North Atlantic Books, 2005.
Paoletti, Serge. The Fasciae: Anatomy, Dysfunction and Treatment. Seattle: Eastland Press, 2006.
Schleip, Robert et al. Fascia: The Tensional Network of the Human Body. Churchill Livingstone Elsevier, 2012.
Schwind, Peter. Fascial and Membrane Technique. Churchill Livingstone Elsevier, 2006.
Stone, Caroline. Visceral and Obstetric Osteopathy. Churchill Livingstone Elsevier, 2007.
Dowiedz się, dlaczego osteopatia łagodzi ból, przywraca swobodę ruchu i zwiększa zdolności samoleczenia po rutynowych zabiegach chirurgicznych.
Osteopatia to system medyczny oparty o manipulacje manualne.
Uśmierza ból, przywraca swobodę ruchu i zwiększa zdolności samoleczenia organizmu. Pomimo, że ludzie często zakładają, że osteopatia jest podobna do chiropraktyki, to tak naprawdę jest podejściem do całego ciała, obejmującym powięź, narządy wewnętrzne, naczynia krwionośne i limfatyczne, więc nie jest skupiona wyłącznie na kręgosłupie i stawach. Podczas gdy jest to nowe podejście w świecie integracyjnej i holistycznej weterynarii, dla mnie, osteopatia jest rewolucyjna w odkrywaniu przyczyn wielu dysfunkcji mięśniowo szkieletowych i rozwiązuje wiele problemów z mobilnością u psów, kotów i koni.
W połowie lat 90-tych zostałam certyfikowanym chiropraktykiem weterynaryjnym i przez 15 lat moja praktyka na małych zwierzętach i koniach była w 100% oparta o chiropraktykę i akupunkturę. Większość moich przypadków wtedy i teraz to przypadki neurologiczne/ mięśniowo szkieletowe. Po latach zaczęłam studiować osteopatię w formie terapii czaszkowo-krzyżowej i terapii wisceralnej u ludzi, a następnie odbyłam intensywne szkolenie z osteopatii koni. To, czego się nauczyłam, dostosowałam do leczenia psów i kotów. Po drodze dokonałam pewnych niezwykłych odkryć, dotyczących moich własnych rozważań na temat głęboko ukrytych przyczyn pewnych problemów z ruchomością u małych zwierząt.
Stany, które zwykle są leczone przez osteopatię obejmują kulawizny, bóle pleców lub szyi, zapalenie stawów, urazy ACL (CCL), profilaktyka zerwania ACL, choroba zwyrodnieniowa krążka międzykręgowego odcinka lędźwiowego/piersiowo-lędźwiowego kręgosłupa, napięcie mięśnia biodrowo-lędźwiowego, spondyloza, stenoza lędźwiowo-krzyżowa, syndrom Wobblera, nietrzymanie moczu, wylizywanie ziarniniaków i częste problemy z poruszaniem się u starszych psów / kotów (sztywność, słabość tylnych kończyn, zmniejszenie normalnej aktywności fizycznej). Widuję również psich atletów w celu poprawy ich kondycji fizycznej i zapobiegania urazom, zarówno u młodych psów i całych miotów szczeniąt, aby jak najwcześniej pracować nad ustawieniem i swobodą stawów.
3 filary osteopatii1. Manipulacje wisceralne (osteopatia wisceralna)
Powięź, również więzadła, które łączą narządy z innymi strukturami wewnętrznymi mogą się stać nadmiernie napięte w wyniku urazu, operacji lub stanu zapalnego. Adhezja to tkanka, która utraciła swoje normalne ruchy ślizgowe, względem którejkolwiek z tkanek otaczających. Wspomniany typ wzmożonego napięcia może wywołać zmiany w przepływie autonomicznej informacji nerwowej z powrotem do kręgosłupa (poprzez neurony pośredniczące typu gamma), które powodują rotacje i zmniejszają mobilność kości krzyżowej (jeśli w dysfunkcję zaangażowane są narządy, znajdujące się w miednicy), oraz mogą również powodować ufiksowanie razem 3-4 kręgów.
Kiedy powięź jest rozluźniona to kości, w obrębie których wcześniej występowało ograniczenie, automatycznie zostają odblokowane bez bezpośredniej interwencji. Prowadzi to długotrwałej korekcji, w przeciwieństwie do manipulacji tych konkretnych stawów.
Co więcej na „ciasnotę”, dysfunkcje lub patologię narządów może mieć również wpływ przepływ impulsów nerwowych układu autonomicznego z powrotem do kręgosłupa. Gdy zdrowie powraca do zajętych organów, wtedy przepływ informacji autonomicznej zostanie unormowany i będzie się odzwierciedlał przywróceniem prawidłowego zakresu ruchu w zajętych stawach.
Zasady osteopatyczne uznają istotność przepływu autonomicznej informacji nerwowej (od organu do kręgosłupa i rdzenia), jak również wpływ przepływu eferentnego w autonomicznym układzie nerwowym (przepływ informacji nerwowej od rdzenia kręgowego do organów).
Celem manipulacji wisceralnych jest rozluźnienie wzmożonego napięcia mechanicznego wokół jakiegokolwiek organu, poprawiając mobilność, funkcję nerwów oraz przepływ krwi/limfy w danej okolicy. Techniki obejmują bezpośrednie, delikatne mobilizacje i bardziej pasywne „wykonaj nasłuch i podążaj” rozluźnianie powięziowe.
Podczas gdy chiropraktyka i inne techniki manipulacji mogą pomóc, gdy przyczyna ograniczenia w obrębie stawu jest lokalna, przynajmniej 50% restrykcji stawowych w obrębie kręgosłupa, miednicy, barków może pochodzić z problemów narządowych (zbyt napięte przyczepy lub nie pracujące na 100%). Jeśli kość (kość krzyżowa, krąg, łopatka) utraci swoją prawidłową ruchomość z powodów wisceralnych, podejście do problemu od strony wisceralnej będzie prowadzić do automatycznego rozluźnienia restrykcji stawowej, bez konieczności stosowania żadnych technik lokalnych.
2. Manipulacje stawowe
Celem każdej korekcji/manipulacji jest przywrócenie prawidłowego zakresu ruchu w stawie ( w obrębie kręgosłupa, kończyn, czy żeber) poprzez normalizację lokalnych pętli odruchów neurologicznych i przywrócenie normalnych bodźców aferentnych, wpływając na inhibicję lokalnych spazmów mięśni około kręgosłupowych, które utrzymują restrykcję w stawie. Inne korzyści obejmują uwolnienie lokalnych adhezji stawowych, przywracając krążenie lokalne i zmniejszając ból lokalny lub przeniesiony. Stosowane są dwa rodzaje technik:
Techniki bezpośrednie – Wykonywane w kierunku bariery lub „zablokowania” i obejmują powolne osteopatyczne manipulacje na długiej dźwigni lub manipulacje krótkodźwigniowe o wysokiej częstotliwości i małej amplitudzie (HVLA) (podobne do niektórych technik chiropraktycznych).
Techniki pośrednie lub funkcjonalne techniki pośrednie – W tych technikach ruch jest od miejsca ograniczenia w „kierunku ułatwionym”. Jest to bardziej zindywidualizowany sposób do rozluźnienia stawu; obejmuje „nasłuch”, mówiący o tym, w którym kierunku tkanki „chcą iść” w trzech wymiarach, a następnie powolne podążanie za tymi indywidualnymi kierunkami rozplątywania, do momentu całkowitego rozluźnienia całego stawu, wliczając w to otaczające go tkanki miękkie.
Restrykcje stawowe mają „pośrednictwo nerwowe” z dwóch różnych źródeł. Pierwsze jest związane lokalnie z samym stawem (dotyczy urazów, powtarzalnych przeciążeń, napięć) i rozwiązuje się je przez manipulacje bezpośrednie (chiropraktyczne, osteopatyczne, etc.) Drugim źródłem są zmiany w przepływie informacji autonomicznej z narządów. Rozwiązanie problemu wisceralnego (adhezja, dysfunkcja) spowoduje, że narząd(y) automatycznie się normalizują.
3. Terapia czaszkowo-krzyżowa (CST)
CST wykorzystuje się nie tylko w przypadkach zwiększonego mechanicznego napięcia w obrębie tkanek oponowych centralnego układu nerwowego, ale również w występowaniu powięziowych wzorców napięciowych w którejkolwiek części ciała, wliczając w to klatkę piersiową oraz jamę brzuszną, więzadła wisceralne oraz powięź otaczającą narządy. Intensywna aktywność fizyczna oraz urazy (poślizgnięcia się, upadki, ekstremalna gra) mogą powodować zwiększone napięcia w wewnętrznej tkance powięziowej oraz przeponie oddechowej itd., które mogą być rozluźnione przez CST. Delikatne techniki pośrednie (nacisk 5 gram lub waga niklu) wspomaga mechanizmy samonaprawcze w ciele, aby rozluźnić wzmożone napięcie.
Osteopatia w praktyce – obserwacje związane ze sterylizacją
Przez ostatnią dekadę poczyniłem trzy znaczące obserwacje – wszystkie związane z rutynowym zabiegiem sterylizacji:
1: Rutynowe zabiegi sterylizacji powodują zablokowanie stawu krzyżowo-biodrowego (SI) u wszystkich psów, kotów i koni, powodując zmniejszenie prawidłowego zakresu ruchu oraz siły w kończynach tylnych, rokując dla przyszłych problemów z mobilnością. Czworonogi są stworzeniami z „napędem na tylne koła”, więc wszystko się kręci wokół utrzymania sił w tylnych nogach tak długo, jak to możliwe. Problemy mechaniczne (niewisceralne) mogą również występować w obszarze krzyżowo-miednicznym (dlatego chiropraktyka może pomóc w problemach dotyczących tylnych kończyn; jednakże, sterylizacja zawsze będzie miała większe skutki u tych osobników, u których wykonano te zabiegi w młodym wieku. Utrata symetrycznej swobody i mobilności w tylnych nogach nie jest jeszcze zauważalna w tym wieku i wiele zwierząt adaptuje się do tego przez kilka lat, do momentu, w którym już dłużej nie są w stanie.
2: ACL (CCL) urazy/zerwania – potencjalnie można im zapobiegać, jesli odpowiednio wcześnie przeprowadzi się terapię zrostów po sterylizacji, aby przywrócić ruchomość stawu krzyżowo-biodrowego. Kość strzałkowa jest zaangażowana w ten wzorzec.
3: Kulawizna kończyn przednich jest często związane z zablokowaniem stawu krzyżowo-biodrowego w miednicy po tej samej stronie i może być trudnym problemem do wyleczenia. W tych przypadkach naprawdę musimy zwrócić uwagę na całego psa/kota.
W jaki sposób zrosty po sterylizacji ograniczają mobilność u psów i kotów.Zgodnie z moim powyższym podsumowaniem, sterylizacja może mieć wpływ na mobilność na 3 sposoby:
1. Zablokowanie stawu krzyżowo-biodrowego
Niewielkie adhezje powięziowe tworzące się w następstwie rutynowych zabiegów sterylizacji, powodują subtelną utratę ruchomości w okolicy dystalnej części pęcherza (więzadła pęcherza tracą swoją pełną ruchomość jedynie o kilka milimetrów). Powoduje to zmianę przepływu aferentnej informacji autonomicznej (współczulnej lub przywspółczulnej) do kości krzyżowej oraz do pierwszego i drugiego kręgu lędźwiowego, powodując ich rotację/ zmniejszenie ruchomości. Ograniczenie stawu krzyżowo-biodrowego (rotacja kości krzyżowej oraz rotacja kości biodrowej) wpływa na zmniejszenie ruchomości stawu krzyżowo-biodrowego tylko po jednej stronie. W języku osteopatycznym często nazywa się to „dorsal inflair” kości biodrowej (podobnie jak ustawienie kości biodrowej „PI” Posterior Inferior – (tylno dolne) w terminologii chiropraktycznej). Na potrzeby moich klientów nazywam to „Zespołem Krzywej Pupy”, odnosząc się do tego, że w sposobie poruszania się zwierząt symetria już nie występuje. Zrotowana miednica jest podstawą przy często zauważanym chodzie „bocznym” lub „kraba”. Testy ruchomości są zarówno krótkodźwigniowe i długodźwigniowe, ale osobiście uważam testy na długiej dźwigni (odwiedzenie kończyny dolnej lub „sikanie na drzewo”) za bardziej adekwatne.
Restrykcje 1 i 2 kręgu lędźwiowego występują we wzorcu skłonu bocznego, w obu przypadkach po tej samej stronie. Ten wzorzec ograniczenia częściej występuje w wyproście i wydaje się być „miększy”, niż typowa restrykcja kręgu w zgięciu, która jest prosta w palpacji i uwolnieniu za pomocą manipulacji chiropraktycznych (podobnie jak dolne kręgi piersiowe). Pierwszy i drugi krąg lędźwiowy tracą swoją mobilność w związku z bezpośrednim wpływem ANS (aferentna informacja współczulna) i automatycznie wracają do prawidłowej ruchomości, kiedy adhezja wokół pęcherza zostanie rozluźniona. Poprawa ruchomości pierwszego i drugiego kręgu lędźwiowego przez terapię zrostów po sterylizacji może znacząco pomóc psom z dyskopatią piersiowo – lędźwiową i prawdopodobnie zapobiegać innym przypadłościom.
Bezpośrednia, delikatna mobilizacja i uwolnienie zrostów po sterylizacji, natychmiast rozwiąże problem rotacji kości krzyżowej/biodrowej oraz restrykcji występujących w obrębie kręgosłupa lędźwiowego bez potrzeby bezpośredniej pracy na strukturach kostnych. Potrzeba jest jednej do trzech terapii (tygodniowo lub w dłuższych odstępach czasowych), aby na stałe rozwiązać problem zrostów po sterylizacji. Osobiście, jestem zdecydowanym zwolennikiem sterylizacji (choć nie przed okresem dojrzewania); jednakże w „idealnym” świecie, weterynarze wiedzieliby, że należy leczyć te zrosty niedługo po operacji.
Inne wisceralne przyczyny restrykcji krzyżowo-miednicznych/lędźwiowych obejmują przerost prostaty u psów i zrosty po poważnych zapaleniach pęcherza moczowego, cystotomiach, cesarskich cięciach oraz zaburzeniach równowagi hormonalnej u niektórych suczek.
2. Urazy / zerwania ACL (CCL)
Zwykle 30% moich pacjentów lub więcej to psy z problemami z ACL. Zauważyłam, że strona operowana (w przypadku pierwszej nogi) oraz strona, po której występowała restrykcjia SI po wcześniejszej sterylizacji, korelowały ze sobą niemal przez 100% czasu. Wcześniejsze występowanie restrykcji w obrębie SI powoduje subtelną utratę ruchomości w okolicy dystalnej części kości strzałkowej / stawie piętowo – stępowym tej samej kończyny. Prowadzi to do niewielkiej utraty ruchomości proksymalnej części strzałki w pobliżu kolana i wczesnym łagodnym zwiotczeniu ACL.
Przy tak niewielkim zwiotczeniu osłabienie kończyny nie występuje. Jest to jedynie coś w rodzaju „przed” pozytywnego objawu szuflady przedniej – w stawie, w którym jeszcze nie ma uszkodzenia. Jednak ta wiotkość jest odwracalna do 100% napięcia, po przywróceniu normalnego ruchu kości strzałkowej. Jest to natychmiastowa zmiana pośredniczona przez, jak sądzę, jakiś lokalny neurologiczny odruch między strzałką, a stawem kolanowym.
W moim przekonaniu taka terapia mogłaby być wysoce skuteczna w zapobieganiu przyszłym urazom ACL, ponieważ wczesne, odwracalne zwiotczenie może być formą osłabienia więzadła, co w przyszłości może być potencjalnym powodem zerwania. U psów, u których już doszło do częściowego zerwania, leczenie strzałki/ stępu, wciąż nieco wpłynie na wiotkość i pomoże odzyskać stabilność w stawie. Przywrócenie normalnej ruchomości SI zwiększy siłę kończyn z lub bez operacji ACL. Przez przywrócenie siły kończyn tylnych u psów, które maja problemy z ACL’em w pierwszym kolanie, możliwe jest zapobieganie wystąpienia urazu ACL w drugim kolanie w przyszłości. Moi klienci, którzy mają rasy psów z tendencją do urazów ACL, przyprowadzają swoje młode psy na wczesną terapię zrostów po sterylizacji, aby poprawić biomechanikę danej kończyny. Zawsze istnieje potencjał, który można aktywnie wykorzystać do zapobiegania uszkodzeniu ACL. Zgadzam się z ostatnimi badaniami epidemiologicznymi, które mówią o częstszym występowaniu problemów z ACL u psów po sterylizacji, ale uważam, że prawdziwa przyczyna ma więcej wspólnego z wpływem nieprawidłowej mechaniki stawu SI na strzałkę, niż zaburzenie hormonalne po operacji.
3. Kulawizna kończyn przednich
Opona twarda wokół mózgu i rdzenia kręgowego są silnie związane z miednicą i czaszką, więc nadmierne napięcie na jednym z końców jest bezpośrednio związane z drugim końcem po tej samej stronie. Kiedy wystąpi ograniczenie w stawie krzyżowo-biodrowym (z przyczyn wisceralnych lub mechanicznych) to pojawia się związana z nim reciprokalna restrykcja kości skroniowej po tej samej stronie. Następnie pojawia się zaburzenie ślizgu (grzbietowego/brzusznego) łopatki (przez mięsień ramienno-głowowy łączący czaszkę z kością ramienną). Zauważam niemal 100% korelację między stroną, po której występuje osłabienie kończyny przedniej, a restrykcją SI z powodu zrostów po wcześniejszej sterylizacji.
Kiedy restrykcja SI zostanie opracowana (przez wyleczenie przyczyny wisceralnej lub mechanicznej), prawidłowa ruchomość łopatki zostanie przywrócona automatycznie. To naprawdę pokazuje ciągłość powięziową w ciele. Mam świetne wyniki u moich pacjentów z przypadkami kulawizn przednich, które nie odpowiadają na inne podejścia (konwencjonalne, chiropraktyczne, akupunkturę, fizjoterapię/rehabilitację), przez bezpośrednie przywrócenie normalnej ruchomości łopatki, lecząc narządy miednicy.
Kiedy łopatka rusza się prawidłowo w górę i w dół, wcześniej występująca lezja tkanek miękkich, powodująca ból/kulawiznę może być wyleczona.
Wszystkie psy i koty po sterylizacji mają zaburzony ślizg łopatki po jednej ze stron, ale nie wszystkie stają się kulawe na daną kończynę. Po tej stronie zawsze będzie istniała podatność na wystąpienie w przyszłości bólu / kulawizny, ponieważ utrata idealnego ruchu łopatki jest przyczyną potencjalnego przeciążenia tkanek miękkich w okolicy barku. Takie lokalne patologie tkanek miękkich są często znajdywane przez rehabilitantów/ fizjoterapeutów/ weterynarzy zajmujących się ortopedią ale zazwyczaj Ci specjaliści nie mogą znaleźć ukrytej przyczyny wzorca napięciowego, skoro zwykle występuje na drugim końcu ciała (staw krzyżowo-biodrowy, narządy wewnętrzne). Ponadto, ze względu na to, że czworonogi nie posiadają obojczyków, kiedy łopatka traci swój prawidłowy grzbietowo-brzuszny ruch to wpływa na dolny odcinek kręgosłupa szyjnego, co powoduje, że te zwierzęta maja problemy z szyja. (sztywność, kulawizna, rzutowanie się problemów neurologicznych, takie jak wylizywanie ziarniniaków itd ).
Wnioski
Osteopatia wisceralna wydaje się czasami magiczna. Leczenie zrostów po sterylizacji, dosłownie zrewolucjonizowało moją praktykę. Bardzo szybkie docieranie do podstawy problemów z mobilnością u
psów i kotów, oraz obserwowanie długotrwale utrzymujących się efektów już po kilku terapiach, prowadząc często do pełnego wyleczenia kulawizny lub bólu mięśniowo szkieletowego, bardzo dodaje skrzydeł. Leczę starsze psy i koty od 20 lat, wiem jakim schorzeniom mogę zapobiegać, jeśli stają się moimi pacjentami w młodym wieku i mają szansę na wczesnym etapie odzyskać symetrię i zbalansowaną mobilność.
Nagrania z badania i terapii osteopatycznej w problemach powstałych w wyniku sterylizacji można obejrzeć na TaylorHolisticVet.ca/video.
Piśmiennictwo
Barral, Jean-Pierre. Visceral Manipulation (revised ed). Seattle: Eastland Press, 2007.
Barral, Jean-Pierre. Visceral Manipulation II. Seattle: Eastland Press, 1989
Barral, Jean-Pierre, Croibier, Alain. Trauma: An Osteopathic Approach. Seattle: Eastland Press, 1997.
Becker, Rollin. The Stillness of Life. Portland: Stillness Press, 2000.
Becker, Rollin. Life in Motion. Portland: Stillness Press, 1997.
Budras, Klaus-Dieter. Anatomy of the Dog. Hannover: Schlutersche, 2007.
Chaitow, Leon. Fascial Dysfunction: Manual Therapy Approaches. Edinburgh: Handspring Publishing, 2014.
Felten, David, Jozefowicz, Ralph. Netter’s Atlas of Human Neuroscience. Teterboro Icon Learning Systems, 2003.
Kern, Michael. Wisdom in the Body. The Craniosacral Approach to Essential Health, Berkeley: North Atlantic Books, 2005.
Paoletti, Serge. The Fasciae: Anatomy, Dysfunction and Treatment. Seattle: Eastland Press, 2006.
Schleip, Robert et al. Fascia: The Tensional Network of the Human Body. Churchill Livingstone Elsevier, 2012.
Schwind, Peter. Fascial and Membrane Technique. Churchill Livingstone Elsevier, 2006.
Stone, Caroline. Visceral and Obstetric Osteopathy. Churchill Livingstone Elsevier, 2007.
