Jak stosujemy założenia Stowarzyszenia Evost oraz prawa Natury w praktyce z końmi ?
 Peter Van Den Eynde D.O. , M.R.O.
Max Girardin D.O. , M.R.O.
  1. Wstęp
Większość tego, co wiemy o osteopatii koni, zostało zapożyczone z filozofii, konceptu, technik, teorii oraz badań, dotyczących osteopatii ludzi. Pacjenci, którzy na własnej skórze odczuli korzyści z terapii osteopatycznej w kontekście swoich problemów, często prosili osteopatów, aby również zajęli się ich zwierzętami.
Bardzo istotne jest, żeby zrozumieć z jakich powodów zmienia się zachowanie koni.  Zwierzęta nie mówią naszym językiem, ale mają swój sposób wyrażania siebie, który ostatecznie mówi nam więcej, niż mogłoby się wydawać. To od nas samych zależy, czy nauczymy się rozpoznawać i poprawnie reagować na ich komunikaty. Ewolucyjna Osteopatia Koni jest podejściem filozoficznym, posiadającym krytyczne nastawienie do nauki, rozumienia i odczuwania. Możemy ją stosować w pracy na każdym poziomie i wymiarze, przykładowo kiedy zauważymy u konia:
  • Spadek wydolności
  • Zwichnięcie, upadek, lub inny uraz
  • Zmniejszoną mobilność lub ból podczas poruszania się
  • Ból oraz sztywność
  • Opór na wędzidle
  • Odmawianie wykonywania pracy (treningu)
  • Problemy wisceralne
  • Słabą odporność
  • Zmianę zachowania
Bez wątpienia są to sytuacje dobrze znane właścicielom koni. Zasadnicze wymagania dla rozpoznania takich sytuacji to:
  • Twoja znajomość faktów w danej dziedzinie
  • Twoja wiedza i głębsze zrozumienie ewolucyjnie rozwiniętej chronologii oraz
  • Nieodłącznej hierarchii sytemu oraz zaangażowanego środowiska
  • Twoja zdolność obserwacji, „rozumienia mechanizmu”, oraz rozpoznawania jego zawsze powtarzających się zasad
  • Trenowanie metodologii podstawowych pytań, które systematycznie wdrażasz, dopóki nie stanie się ona podświadomym systemem funkcjonowania. Potem tak samo jak podczas jazdy na rowerze, będziesz mógł po prostu „być”, przestać zastanawiać się nad tym co robisz i stać się częścią procesu. Obserwacja nie będzie już tylko obserwacją, ale stanie się doświadczeniem, w którym wiedzę pozyskujesz przez odczuwanie
  • Te pytania, w odpowiedniej chronologii, powinieneś sobie zadawać na samym początku, kiedy obserwujesz „mechanizm podczas pracy” w danym wymiarze i poziomie płaszczyzny złożoności (Jest to proces nauki odpowiadający jeździe na rowerze)
❖ Aby zrozumieć jakim wymiarem się zajmujemy, mamy 4 podstawowe pytania:
  • Czym jest system (układ) ?
  • Czym jest środowisko ?
  • Gdzie leży granica ?
  • Czym jest bodziec „szkodliwy” ze środowiska ?
❖ Aby zrozumieć jakim poziomem – płaszczyzną złożoności się zajmujemy, powinniśmy wiedzieć:
  • Jakie są główne interakcje ?
  • Jak silne są to interakcje (intensywność lub jaka jest kolejność hierarchii) ?
  • W jakim stanie się znajdują? (Potencjalnego Zdrowia, odporność lub redundancja jest tak wysoka, jak brak wzorców)
  • Gdy odpowiedzi na te pytania są oczywiste, gdy wymiar i poziom złożoności są oczywiste, pojawia się kolejne pytanie: jakie jest ich miejsce w całej hierarchii i chronologii ?
  • Odpowiedzi na te pytania powodują, że sprawdzasz formę powyższych kroków lub kryjących się pod nimi poziomów złożoności i wymiarów, gdyż zazwyczaj tam leży przyczyna tworzenia wzorców lub niedoborów odpornościowych
  • Wszystko to brzmi bardzo analitycznie i rzeczywiście, początkowo często takie jest, ale jest to trening, który progresywnie ewoluuje w drugą postać, która jest płynnością lub procesem bez analitycznego rozdzielania na części. Podobnie, jak w przypadku gdy wspinasz się lub jeździsz na rowerze bez zastanowienia, staje się on naturalnym procesem


  1. Eksperyment
Zaburzenia biomechaniczne oraz schorzenia układu mięśniowo-szkieletowego są jednymi z pierwszych i najbardziej znaczących przyczyn kulawizn u koni sportowych (Seeherman 1992b). 60% dysfunkcji znajduje się w przedniej nodze, 95% z nich jest związana z nadgarstkiem i wpływa na struktury kostno-stawowe (Stashak, 1987; Troner, 1996). Syndrom trzeszczkowy (kości łódkowatej, z łac. os naviculare) jest przyczyną około 35% przewlekłych kulawizn przedniej kończyny (Colles, 1983: Turner, 1990), powodując wiele innych problemów działaniu mechanizmu/systemu.
W 2004 roku przeprowadziliśmy badania dotyczące: Wpływu manipulacji osteopatycznych dodatkowej kości nadgarstka ( kość grochowata, z łac. os pisiforme) (A) na związek z mobilnością paliczka dalszego (B), używając narzędzie do pomiaru obciążenia i siły nacisku.
Badania udowodniły funkcjonalną zależność dodatkowej kości nadgarstka z mobilnością paliczka dalszego, w celu uzyskania pionowego rozkładu sił w kopycie. (fig. 6.8).
W literaturze ogólnie przyjęte jest znaczenie równowagi  paliczka dalszego (BALANS KOPYTA), ale brak jest doniesień dotyczących zależności między kością dodatkową kopyta oraz paliczka dalszego.
W praktyce, kowalstwo ortopedyczne używane jest w celu poprawy równowagi kopyta, zwykle bez odniesienia do struktur znajdujących się powyżej. Czy możesz sobie wyobrazić siły działające na końskie kopyto, w przypadku konia lądującego po skoku przez przeszkodę między 150 – 160 cm ?
W tej sytuacji powinniśmy być świadomi, że 65% ciężaru swojego ciała koń przenosi na swoje przednie nogi.
Niektóre ze zdjęć z moich badań pilotażowych, wyrażają więcej, niż słowa:
Ryc. 1 Odcisk kopyta na płycie nacisku (obciążenie statyczne) przez manipulacją kości  dodatkowej nadgarstka (łac. os carpi accessorium).
Ryc. 2 Odcisk kopyta na płycie nacisku (obciążenie statyczne) po manipulacji kości dodatkowej nadgarstka (łac. os carpi accessorium).
Ryc. 3 Odcisk kopyta na płycie nacisku (obciążenie statyczne) 2 tygodnie po manipulacji kości dodatkowej nadgarstka (łac. os carpi accessorium).
W latach 2004 – 2014 obserwowaliśmy wiele koni z podobnymi problemami, obecnie można stwierdzić, że relacja kości dodatkowej nadgarstka z resztą ciała jest dość istotna. Autor stara się zademonstrować, jak niewielka dysfunkcja kości dodatkowej nadgarstka może wpłynąć na zmianę pracy układu, oraz jak powtarzająca się dysfunkcja kości dodatkowej nadgarstka może być skutkiem występujących problemów wisceralnych (wątroba, żołądek).
W związku z tym, jeśli znajdziemy dysfunkcję strukturalną, pierwszym pytaniem, jakie powinniśmy sobie zadać jest „dlaczego układ funkcjonuje w ten sposób”?
Czy dzieje się to w związku ze środowiskiem, w jakim znajduje się układ, barierą, czy bodźcami szkodliwymi lub oddziaływaniem środowiska?
Jakie są czynniki, interakcje? Jak silne są oddziaływania i jaki jest stan interakcji? Przykładowo, czy spadek odporności i trudności w utrzymaniu lokalnej homeostazy jest związany z:
  • Problemami strukturalnymi, przykładowo hiperfleksji nadgarstka
  • Zachowaniami adaptacyjnymi w poszukiwaniu równowagi, z przyczyn strukturalnych
  • Kompensacjami związanymi z problemami wisceralnymi lub fizjologiczną utratą odporności
  • Problematycznym podkuwaniem lub werkowaniem
  • Problemami z uzębieniem (staw skroniowo – żuchwowy)
  • Problemami jeźdźca lub treningowymi
  • Kiepskim podłożem
Głównym celem Ewolucyjnej Osteopatii Zwierząt jest zwrócenie uwagi na hierarchię i chronologię problemów. Jak możemy starać się pomóc koniom je rozwiązać oraz dlaczego ich własne zdolności do samoleczenia nie funkcjonują poprawnie?
Jako osteopata ludzi i koni jestem przekonany, że jeśli skupimy się na ZDROWIU = NIE WZORCU,  możemy wspomóc organizm oraz skupić się na formie, jako jedności struktury i funkcji, aby stworzyć harmonię w całym organizmie, na wszystkich jego poziomach. Jakiekolwiek informacje uzyskujemy z ciała konia o jego dysfunkcjach strukturalnych, kolejne układy są sprawdzane w chronologicznej kolejności, aby starać się zrozumieć dlaczego zdrowie konia i jego utrzymanie nie funkcjonuje poprawnie.
3. Ocena Praktyczna
  • Ogólne badanie organizmu zapewnia nam pierwsze wyobrażenie kondycji, zachowania oraz ostatecznie wzorców funkcjonowania konia. Jednocześnie obserwujemy środowisko/ granice w jakich trzymany jest koń
  • Czy zapewniona jest wystarczająca ilość przestrzeni, światła, interakcji społecznych z innymi końmi, jak często konie wychodzą na padok, jak często chodzą pod siodłem, jaki jest program treningowy, jaki jest plan żywienia, szczepień, jakie operacje zostały przeprowadzone, czy zaszły zmiany w zarządzaniu stajnią ? (Innymi słowy, zostaje sprawdzona cała hierarchia)
  • Po przeprowadzeniu ogólnej obserwacji funkcjonowania organizmu w jego środowisku, bierzemy konia na lonżę i oceniamy go w stępie, kłusie i galopie, szukając kulawizn, sztywności oraz nieregularnego ruchu
  • Uzębienie jest sprawdzane, ze względu na istotność relacji z układem trawiennym (absorpcja – eliminacja) oraz wpływów wiscero-cranialnych oraz na pozostałe mechanizmy
  • Ogólna ocena systemu międzykomórkowego (z ang. trajectory system = intercellular system), przepływu płynu międzykomórkowego = płynu, który znajduje się w tkankach, a jeszcze nie ma go w naczyniach. Ten system mówi nam więcej na temat jakości tkanki łącznej (H2O, macierzy, komórek, włókien), oraz że jest to ważny czynnik, mówiący nam co dzieje się w organizmie. Jaka jest jego struktura, czy jest wskazanie w kierunku układowego, regionalnego, lokalnego braku odporności ?
  • Następnie sprawdzamy naczynia (żylne, tętnicze oraz limfatyczne)
  • Szukamy pulsacji na przednich i tylnych nogach, co daje nam wskazanie, czy mamy do czynienia z problemem lokalnym, regionalnym czy układowym
Unive, wspaniale prezentujący się koń Maxa Girardina po zmianie diety i terapii Peter’a.
Przykład:
  • Pulsacja w jednej nodze jest często związana z problemem lokalnym lub regionalnym, przykładowo z kopytem
  • Pulsacja w dwóch lub większej ilości nóg jest często związana z problemem systemowym, przykładowo w przypadku nadmiernej podaży białek lub cukru w diecie i/lub infekcji wirusowych
  • Układ wisceralny (przewód pokarmowy, wątroba i nerki, układ moczowo-płciowy…). Wiele problemów strukturalnych ma swoje podłoże w wymienionych układach


Przykład:
Trudności lub opór związany z zaciskaniem zębów na wędzidle, często oznacza problemy z żołądkiem, wątrobą, pierwszym żebrem lub bolesnością mięśni, w wyniku zaburzeń fizjologicznych, na ogół wskazujących na układ wisceralny, czaszkowo – krzyżowy i przewód pokarmowy.
Coraz częściej zauważamy zaburzenia wisceralne w związku z problemami żywieniowymi, które wpływają na funkcje absorpcji – eliminacji. Wiele programów żywieniowych koni nie jest odpowiednio dobrana w odniesieniu do ich pracy lub obciążeń psychicznych, negatywnie wpływając na zdrowie organizmu.
Układ nerwowy: czy występują zaburzenia przewodnictwa w związku z lokalną, regionalną lub systemową dysfunkcją ?
Układ parietalny jest badany w odniesieniu do powyższych parametrów oraz leczony w relacji z czynnikami oraz ich wzajemnym oddziaływaniem, aby wyciągnąć ostateczne wnioski odnośnie tego jaki jest czynnik (czynniki) zakłócający ze środowiska.


  1. Wnioski
Autor wiąże szczerą nadzieję, że powyższy artykuł zostanie uznany za użyteczny i pomoże czytelnikom zrozumieć podejście Ewolucyjne w Osteopatii Koni. Jest wiele możliwości wpłynięcia na zdrowie, które nie wymaga leków, recept oraz zastrzyków. Ewolucyjna Osteopatia Koni przedstawia jedyne w swoim rodzaju podejście rozwiązania braku odporności, poprzez dziesięć kroków diagnozy medycznej, zamiast trzech kroków.



  1. Piśmiennictwo
  • Evrard D.O, Ostéopathie Vétérinaire, Introduction à l’ostéopathie structurelle appliquée aux cheval,,2002
  • Peter Van Den Eynde D.O, Thesis, De invloed van een osteopathische manipulatie van het os carpus accessorium op de mobiliteit van de distale phalanx bij het paard, gemeten via een druksensorsysteem : een pilootstudie, 2004
  • Girardin D.O, JP Höppner D.O, Evolutionary medicine in the osteopathic field privately course script 2008-2013
  • Isabelle Caudron, Orthopaedic approach of degenerative joint diseases of the equine digit: prevention and treatment, 1997-1998
  • Ronald J. Riegel, D.V.M, Susan E. Hakola, B.S., R.N., C.M.I., Illustrated atlas of Clinical Equine Anatomy and Common Disorders of the Horse, Volume 2, 1999