|
Ewolucja życia dowodzi istnienia wielu praw natury i rozwoju, które są kluczowe dla zrozumienia oraz ewentualnego wypróbowania unikalnego podejścia Evost Equine, rozwiniętego przez członków Stowarzyszenia Evost D.O. Petera Van Den Eynde oraz D.O. Maxa Girardin.
(Część 1 artykułu dotyczącego weterynarii.)
EVOST: Medycyna Ewolucyjna w Dziedzinie Osteopatii. |
|
Zastosowanie Ewolucyjnej Medycyny Osteopatycznej w rodzaju koniowatych (Equus)
Streszczenie
Połączenie osteopatii ludzi oraz osteopatii koni z Osteopatią Ewolucyjną, pozwala osteopatii koni na obranie nowej perspektywy w podejściu do diagnozy, leczenia oraz edukacji. Dołożyliśmy zatem starań, aby w poniższym artykule przedstawić właściwą hierarchię oraz chronologię podczas stawiania diagnozyoraz wynikającego z niej leczenia, zamiast dzielić konia między specjalistyczne wizje układu mięśniowo-szkieletowego, układu wisceralnego, układu rozrodczego, układu cranio-sacralnego itd.
Szanując hierarchię i chronologię życia, wynoszącą +/- 3.8 biliona lat, oraz pracując z nią ramię w ramię.
A. WSTĘP
Evost w pigułce:
Zdrowie jest tak stare, jak życie, czyli jak wynika z najaktualniejszych doniesień naukowych ma +/- 3.8 biliona lat. Od tego czasu, w wyniku ewolucji, liczne formy życia stały się bardziej złożone i zróżnicowane.
Generowały one tak niesamowitą bioróżnorodność, że dynamicznie adaptowały się do każdego lokalnego środowiska, wypełniając nisze ekologiczne, warstwa po warstwie oraz wymiar po wymiarze, zarówno w mikroewolucji, jak i w makroewolucji.
Streszczenie
Połączenie osteopatii ludzi oraz osteopatii koni z Osteopatią Ewolucyjną, pozwala osteopatii koni na obranie nowej perspektywy w podejściu do diagnozy, leczenia oraz edukacji. Dołożyliśmy zatem starań, aby w poniższym artykule przedstawić właściwą hierarchię oraz chronologię podczas stawiania diagnozyoraz wynikającego z niej leczenia, zamiast dzielić konia między specjalistyczne wizje układu mięśniowo-szkieletowego, układu wisceralnego, układu rozrodczego, układu cranio-sacralnego itd.
Szanując hierarchię i chronologię życia, wynoszącą +/- 3.8 biliona lat, oraz pracując z nią ramię w ramię.
A. WSTĘP
Evost w pigułce:
Zdrowie jest tak stare, jak życie, czyli jak wynika z najaktualniejszych doniesień naukowych ma +/- 3.8 biliona lat. Od tego czasu, w wyniku ewolucji, liczne formy życia stały się bardziej złożone i zróżnicowane.
Generowały one tak niesamowitą bioróżnorodność, że dynamicznie adaptowały się do każdego lokalnego środowiska, wypełniając nisze ekologiczne, warstwa po warstwie oraz wymiar po wymiarze, zarówno w mikroewolucji, jak i w makroewolucji.
Oznacza to, że obserwator natury powinien być nieustannie świadomy dwóch podstawowych mechanizmów Życia:
Hierarchii – Chronologii (które są podstawą poziomu złożoności – obserwowanej płaszczyzny rozwoju oraz wyłaniającego się z niego zachowania)
oraz
Wymiaru (który wymiar obserwujemy? Molekularny, tkankowy, ludzki, zwierzęcy, biotop, ekosystem itd…)
Celem Ewolucyjnej Osteopatii Koni jest skupienie się na Zdrowiu, zamiast szukania dysfunkcji lub choroby. Staramy się pracować nad zdrowiem – potencjałem, który wciąż jest obecny w organizmie i dzięki jego mechanizmom, próbujemy utrzymać optymalną pracę systemu. Bardzo ważne jest, aby zintegrować prawa osteopatyczne:
Zagadkowym faktem jest to, że obserwowani przez nas ludzie, zwierzęta oraz większość natury są w zasadzie samo organizującymi się systemami, a każdy poziom jest wbudowany w kolejny. Oznacza to, że każdy poziom organizacji oraz złożoności zawiera wszystkie inne warstwy w sobie (niczym rosyjska matrioszka). Każdy skok w poziom – warstwę złożoności manifestowany jest w wyłaniającym się zachowaniu.
Przykład:
Konie znajdujące się w Europie będą cierpiały na inne problemy zdrowotne, niż przykładowo konie znajdujące się w Emiratach. Klimat, flora i fauna (lokalne środowisko) wpływają na zdrowie konia. Starsze poziomy – warstwy z listy poniżej (1) będą wpływać na Formę i funkcję oraz po pewnym czasie na strukturę.
Jeśli występuje zaburzenie absorpcji minerałów nieorganicznych, w związku z występującym klimatem, żywieniem lub ogólnym zarządzaniem stajnią, pierwszymi spektakularnymi objawami będą oczywiście zaburzenia funkcjonowania układu nerwowego i/lub krążeniowego (na poziomie narządu), które w tym stadium nie zostaną zauważone przez większość właścicieli koni. Zauważą to jako sztywność, trudność zgięcia, opór na wędzidle, bolesność układu mięśniowego lub kulawiznę.
Jest to moment, w którym teoria złożoności wkracza do gry, aby wyjaśnić mechanizmy kryjące się za wymienionymi zaburzeniami. Jeśli posiadalibyśmy naukowe-holistyczne narzędzie, nie musielibyśmy się skupiać na odseparowaniu faktów lub szczegółów, ale na Mechanizmach samych w sobie. Dokładnie tym zajmuje się ewolucyjna teoria złożoności.
Pierwsza runda zaszufladkowania Mechanizmu (początek naszych czasów +/- 15 bilionów lat temu…)
Wzrastająca złożoność poziomów warstw:
Oryginalna polarność (Wielki Wybuch)
Energia
Materia (cząstki subatomowe)
Atomy (wszystkie elementy)
Molekuły nieorganiczne (głównie: Na, Cl, Mg, P, S, C, H, O, N, K, Ca, Fe + mikroelementy)
Molekuły organiczne (chemia związana głównie z węglem)
Biomolekuły (woda + białka „CHONSP”, węglowodany „CHO”, tłuszcze „CH”
System złożoności wkracza w wyłaniające się życie: Kompleksowe Systemy Adaptacyjne
Komórki Prokariotyczne (głównie glony, bakterie i pierwotniaki)
Komórki Eukariotyczne zapoczątkowują Florę i Faunę (wszystkie komórki posiadają jądro komórkowe, od organizmów jednokomórkowych po organizmy złożone, takie jak ssaki)
Życie wielokomórkowe = tkanka
Układy (układ trawienny, układ krążenia, układ tkanki łącznej, układ nerwowy itd…)
Różnicowanie się organów (płuca, wątroba, nerki etc…) Fauna rozwija się aż do ssaków i ludzi
Różnicowanie pomiędzy systemem i mechanizmem jest kluczowe do dobrego zrozumienia, ponieważ czasami można zamienić te dwa pojęcia. Dowodzi temu związek systemu i mechanizmu ze zdrowiem, oraz jego utrzymaniem i siłą.
W przypadku systemu – atomu, jego częściami są elektromagnetycznie połączone protony, neutrony oraz elektrony.
W przypadku systemu – cząsteczki, jej częściami są elektromagnetycznie połączone atomy.
W przypadku systemu – tkanki, jej częściami jest ogół przenikających się cieczy i połączonych komórek (cząsteczki adhezji międzykomórkowej).
W przypadku systemu – domu, jego częściami są scementowane cegły.
W przypadku systemu – ekologii, jej częściami są połączone fauna, flora, klimat, gleba, etc…
Równie ważne jest, aby w przypadku każdego z wymienionych wymiarów obserwacji zdać sobie sprawę, że są to zmieniające się procesy, a nie stałe, niezmienne fakty.
2. Definicja Mechanizmu:
Mechanizm to zestaw zasobów, które systemy wdrażają w celu przetrwania, pomimo nieustannie zmieniającego się środowiska. Mechanizm może być zatem postrzegany jako synonim systemowego utrzymywania formy lub systemowego utrzymania zdrowia. W teorii złożoności zjawisko to nazywa się „lepkością”.
3. Definicja Formy:
Struktura i jej zachowanie stanowi jedność podlegając ciągłym zmianom, jako forma. Forma jest wynikiem działania mechanizmów (1,2,3,4,5) i jako taka stanowi rozwiązanie wzoru, ale sama w sobie jest nową polaryzacją w bardziej złożonym i wyższym wymiarze.
Konsekwencją działających „Mechanizmów” jest złożoność rosnąca w wyniku skoków, a każdemu wzrostowi złożoności towarzyszą ujawniające się zachowania. Dobór naturalny wyselekcjonuje najsilniejszych, a kiedy spojrzymy wstecz, wygląda na to, że wszystko jest idealnie dopasowane, a wszystkie nisze są zapełnione. Natomiast, jeśli przeanalizujemy sytuację od samego początku do miejsca, w którym obecnie jesteśmy, to okazuje się, że dobór naturalny jest całkowicie nieprzewidywalny. Adaptacja lub zwiększenie sprawności nie zawsze implikuje złożoność organizmu, ale zwykle jest to złożoność metasystemu – biosfery lub środowiska ekologicznego za pomocą mechanizmów takich jak symbioza, drapieżnictwo, koewolucja i samoorganizacja (porządek z chaosu).
4. Definicja Środowiska:
Środowisko jest tym, co znajduje się na zewnątrz granicy systemu (obserwowanego systemu), a bodźce, które destabilizują, lub zakłócają równowagę systemu zawsze pochodzą ze środowiska – czyli zawsze z tego, co jest na zewnątrz obserwowanego systemu !!!
5. Definicja Polarności:
Polarność = różnica, na przykład stężenia, masy, między środowiskiem. Natura usuwa polarność (w różnych ramach czasowych), ponieważ tworzą one lokalną siłę lub pole napięciowe (wzrost energii), które różnią się od środowiska. Siła lub pola napięciowe generują zmiany położenia lub ruchu w określonym przedziale czasowym.
Przykład:
Nakostniaki spowodowane urazem więzadła międzykostnego lub okostnej (tkanka miękka pokrywająca kość) poddanej urazowi lub sąsiadującej jej kości. Jeżeli tkanka pokrywająca kość jest uszkodzona, natychmiast obserwujemy opuchliznę, która postępuje w obrzęk kości. Występowanie nakostniaków jest konsekwencją prób systemu do „pozbycia się” polarności. Nakostniak jest odpowiedzią Formy, konsekwencją polarności, a w środowisku ta nowo powstała forma, tworzy nową polarność.
6. Definicja zdrowia:
Zdrowie jest możliwością, którą system wykorzystuje do utrzymania swojej formy w dynamicznej równowadze, tak blisko jak to możliwe do jego oryginalnego, maksymalnie inherentnego potencjału, pomimo ciągłym zmianom środowiska (zdolności adaptacyjne). Zdrowie systemu wyrażane jest przez charakterystyczną kongruencję oraz stabilizację lub odporność na ciągłą zmianę. Zdrowie nie posiada żadnego wzoru.
Im zdrowszy jest organizm, tym będzie bardziej spójny oraz będzie lepiej utrzymywał dynamiczną równowagę lub zachowa odporność w swoim stale zmieniającym się środowisku.
Zdrowie oraz jego utrzymanie można zatem postrzegać, jako równolegle ewoluujące zachowania według teorii złożoności, lub lepiej, jako zachowania wyłaniające się z tego ewoluującego złożonego systemu adaptacyjnego.
SYSTEM I ŚRODOWISKO, oddziałuje i reaguje, przy czym zaburzenie równowagi, „bodziec zakłócający” zawsze pochodzi z otoczenia, próbując usunąć polaryzację, podczas gdy kompleks i złożone systemy adaptacyjne utrzymują się w środowisku (Kiedy system raz przyjmie formę, ma tendencję do jej utrzymania = lepkość).
W obecnym stanie przyrody oraz procesie rozwoju i ewolucji Mechanizm może być zaszufladkowany w następujący sposób:
1. Polaryzacja generuje
2. Siłę oraz pola napięciowe, które wpływają na zmianę pozycji lub ruchu, takich jak
3. Środowisko wpływające na system (=bodziec)
4. Forma ma kilka możliwości reakcji, które modyfikują środowisko i sam system.
D. Na czym polega kompleksowość?
Według teorii kompleksowości (złożoności) krytyczne składniki wzajemnie się organizują, tworząc potencjalnie ewoluujące struktury oraz wykazując hierarchię wyłaniających się właściwości systemu. Innymi słowy, gdy tylko istnieje więcej niż jedna część składowa lub czynnik i zachodzi między nimi interakcja, to tworzą one złożony system.
Kompleksowość ≠ Komplikowanie
Kompleks = Naturalny i organiczny rozwój
E. Jaka jest reakcja systemu, w odpowiedzi na bodziec szkodliwy?
2.Odwracalna zmiana formy (deformacja tensegracji)
3.Nieodwracalna zmiana formy (dekompleksyfikacja lub zniszczenie części lub całego systemu)
2.Metabolizowanie bodźca (przekształcenie bodźca oraz wydalenie jego części)
3.Odwracalna zmiana formy (deformacja tensegracji)
4.Nieodwracalna zmiana formy: (5,6,7)
5.Replikacja
6.Różnicowanie (utrata potencjału = specjalizacja)
7.Dekompleksyfikacja (zniszczenie części lub całego systemu)
Całość jest czymś więcej, niż sumą części.
Samoorganizacja zazwyczaj ujawnia nowe zachowania.
F. „Jak powinniśmy stosować przemyślenia Stowarzyszenia Evost oraz Praw natury w pracy z końmi?
Odpowiedzią jest: Evost jest podejściem filozoficznym, w którym rozwijane jest krytyczne nastawienie oraz nauka „widzenia” (rozumienia), zamiast „gapienia się” na podstawowe prawa natury oraz Mechanizm. Możemy zastosować wgląd w „działanie mechanizmu” na niemal każdym poziomie i wymiarze, co oznacza, że prawa znajdują zastosowanie odnośnie praktycznie każdego tematu. Więcej szczegółów dotyczących Osteopatii Ewolucyjnej Koni znajdziecie w części 2.
G. Odniesienia i notatki
Hierarchii – Chronologii (które są podstawą poziomu złożoności – obserwowanej płaszczyzny rozwoju oraz wyłaniającego się z niego zachowania)
oraz
Wymiaru (który wymiar obserwujemy? Molekularny, tkankowy, ludzki, zwierzęcy, biotop, ekosystem itd…)
Celem Ewolucyjnej Osteopatii Koni jest skupienie się na Zdrowiu, zamiast szukania dysfunkcji lub choroby. Staramy się pracować nad zdrowiem – potencjałem, który wciąż jest obecny w organizmie i dzięki jego mechanizmom, próbujemy utrzymać optymalną pracę systemu. Bardzo ważne jest, aby zintegrować prawa osteopatyczne:
- Ciało jest jednością
- Zależność struktury i funkcji (FORMA)
- Zdolność do samoleczenia, dzięki istniejącym mechanizmom
Zagadkowym faktem jest to, że obserwowani przez nas ludzie, zwierzęta oraz większość natury są w zasadzie samo organizującymi się systemami, a każdy poziom jest wbudowany w kolejny. Oznacza to, że każdy poziom organizacji oraz złożoności zawiera wszystkie inne warstwy w sobie (niczym rosyjska matrioszka). Każdy skok w poziom – warstwę złożoności manifestowany jest w wyłaniającym się zachowaniu.
Przykład:
Konie znajdujące się w Europie będą cierpiały na inne problemy zdrowotne, niż przykładowo konie znajdujące się w Emiratach. Klimat, flora i fauna (lokalne środowisko) wpływają na zdrowie konia. Starsze poziomy – warstwy z listy poniżej (1) będą wpływać na Formę i funkcję oraz po pewnym czasie na strukturę.
Jeśli występuje zaburzenie absorpcji minerałów nieorganicznych, w związku z występującym klimatem, żywieniem lub ogólnym zarządzaniem stajnią, pierwszymi spektakularnymi objawami będą oczywiście zaburzenia funkcjonowania układu nerwowego i/lub krążeniowego (na poziomie narządu), które w tym stadium nie zostaną zauważone przez większość właścicieli koni. Zauważą to jako sztywność, trudność zgięcia, opór na wędzidle, bolesność układu mięśniowego lub kulawiznę.
Jest to moment, w którym teoria złożoności wkracza do gry, aby wyjaśnić mechanizmy kryjące się za wymienionymi zaburzeniami. Jeśli posiadalibyśmy naukowe-holistyczne narzędzie, nie musielibyśmy się skupiać na odseparowaniu faktów lub szczegółów, ale na Mechanizmach samych w sobie. Dokładnie tym zajmuje się ewolucyjna teoria złożoności.
Pierwsza runda zaszufladkowania Mechanizmu (początek naszych czasów +/- 15 bilionów lat temu…)
- Polarność (Tuż przed Wielkim Wybuchem)
- Przestrzeń – Czas (Hierarchia – Chronologia)
- Wzór (Napięcie – Pole siłowe)
- Ruch oraz kierunek (Zmiana pozycji – Wektor)
- Forma oraz powstanie (Zachowanie lub funkcja tworząca strukturę, kiedy struktura jest już uformowana to zarządza funkcją)
Wzrastająca złożoność poziomów warstw:
Oryginalna polarność (Wielki Wybuch)
Energia
Materia (cząstki subatomowe)
Atomy (wszystkie elementy)
Molekuły nieorganiczne (głównie: Na, Cl, Mg, P, S, C, H, O, N, K, Ca, Fe + mikroelementy)
Molekuły organiczne (chemia związana głównie z węglem)
Biomolekuły (woda + białka „CHONSP”, węglowodany „CHO”, tłuszcze „CH”
System złożoności wkracza w wyłaniające się życie: Kompleksowe Systemy Adaptacyjne
Komórki Prokariotyczne (głównie glony, bakterie i pierwotniaki)
Komórki Eukariotyczne zapoczątkowują Florę i Faunę (wszystkie komórki posiadają jądro komórkowe, od organizmów jednokomórkowych po organizmy złożone, takie jak ssaki)
Życie wielokomórkowe = tkanka
Układy (układ trawienny, układ krążenia, układ tkanki łącznej, układ nerwowy itd…)
Różnicowanie się organów (płuca, wątroba, nerki etc…) Fauna rozwija się aż do ssaków i ludzi
- Socjologia
- Psychologia
- Memetyka oraz kultura
Różnicowanie pomiędzy systemem i mechanizmem jest kluczowe do dobrego zrozumienia, ponieważ czasami można zamienić te dwa pojęcia. Dowodzi temu związek systemu i mechanizmu ze zdrowiem, oraz jego utrzymaniem i siłą.
- Definicja używana dla systemu:
- W przypadku systemu naczyń krwionośnych jest wyraźna granica między wnętrzem systemu i tym co jest na zewnątrz, tyczy się to przynajmniej komórek, gdyż dla płynów tak na prawdę nie ma prawdziwych granic, po prostu perspirują przez małe pęknięcia pomiędzy komórkami.
- W przypadku systemu skóry oraz błon śluzowych istnieją granice, chociaż niektóre cząsteczki, atomy, promienie itd. przechodzą przez nie, jak gdyby nie było żadnych barier.
- W przypadku padoku z końmi, płoty i bramy są efektywną barierą, ale nie dla nasion, gryzoni, psów, owadów…
W przypadku systemu – atomu, jego częściami są elektromagnetycznie połączone protony, neutrony oraz elektrony.
W przypadku systemu – cząsteczki, jej częściami są elektromagnetycznie połączone atomy.
W przypadku systemu – tkanki, jej częściami jest ogół przenikających się cieczy i połączonych komórek (cząsteczki adhezji międzykomórkowej).
W przypadku systemu – domu, jego częściami są scementowane cegły.
W przypadku systemu – ekologii, jej częściami są połączone fauna, flora, klimat, gleba, etc…
Równie ważne jest, aby w przypadku każdego z wymienionych wymiarów obserwacji zdać sobie sprawę, że są to zmieniające się procesy, a nie stałe, niezmienne fakty.
2. Definicja Mechanizmu:
Mechanizm to zestaw zasobów, które systemy wdrażają w celu przetrwania, pomimo nieustannie zmieniającego się środowiska. Mechanizm może być zatem postrzegany jako synonim systemowego utrzymywania formy lub systemowego utrzymania zdrowia. W teorii złożoności zjawisko to nazywa się „lepkością”.
3. Definicja Formy:
Struktura i jej zachowanie stanowi jedność podlegając ciągłym zmianom, jako forma. Forma jest wynikiem działania mechanizmów (1,2,3,4,5) i jako taka stanowi rozwiązanie wzoru, ale sama w sobie jest nową polaryzacją w bardziej złożonym i wyższym wymiarze.
Konsekwencją działających „Mechanizmów” jest złożoność rosnąca w wyniku skoków, a każdemu wzrostowi złożoności towarzyszą ujawniające się zachowania. Dobór naturalny wyselekcjonuje najsilniejszych, a kiedy spojrzymy wstecz, wygląda na to, że wszystko jest idealnie dopasowane, a wszystkie nisze są zapełnione. Natomiast, jeśli przeanalizujemy sytuację od samego początku do miejsca, w którym obecnie jesteśmy, to okazuje się, że dobór naturalny jest całkowicie nieprzewidywalny. Adaptacja lub zwiększenie sprawności nie zawsze implikuje złożoność organizmu, ale zwykle jest to złożoność metasystemu – biosfery lub środowiska ekologicznego za pomocą mechanizmów takich jak symbioza, drapieżnictwo, koewolucja i samoorganizacja (porządek z chaosu).
4. Definicja Środowiska:
Środowisko jest tym, co znajduje się na zewnątrz granicy systemu (obserwowanego systemu), a bodźce, które destabilizują, lub zakłócają równowagę systemu zawsze pochodzą ze środowiska – czyli zawsze z tego, co jest na zewnątrz obserwowanego systemu !!!
5. Definicja Polarności:
Polarność = różnica, na przykład stężenia, masy, między środowiskiem. Natura usuwa polarność (w różnych ramach czasowych), ponieważ tworzą one lokalną siłę lub pole napięciowe (wzrost energii), które różnią się od środowiska. Siła lub pola napięciowe generują zmiany położenia lub ruchu w określonym przedziale czasowym.
Przykład:
Nakostniaki spowodowane urazem więzadła międzykostnego lub okostnej (tkanka miękka pokrywająca kość) poddanej urazowi lub sąsiadującej jej kości. Jeżeli tkanka pokrywająca kość jest uszkodzona, natychmiast obserwujemy opuchliznę, która postępuje w obrzęk kości. Występowanie nakostniaków jest konsekwencją prób systemu do „pozbycia się” polarności. Nakostniak jest odpowiedzią Formy, konsekwencją polarności, a w środowisku ta nowo powstała forma, tworzy nową polarność.
6. Definicja zdrowia:
Zdrowie jest możliwością, którą system wykorzystuje do utrzymania swojej formy w dynamicznej równowadze, tak blisko jak to możliwe do jego oryginalnego, maksymalnie inherentnego potencjału, pomimo ciągłym zmianom środowiska (zdolności adaptacyjne). Zdrowie systemu wyrażane jest przez charakterystyczną kongruencję oraz stabilizację lub odporność na ciągłą zmianę. Zdrowie nie posiada żadnego wzoru.
Im zdrowszy jest organizm, tym będzie bardziej spójny oraz będzie lepiej utrzymywał dynamiczną równowagę lub zachowa odporność w swoim stale zmieniającym się środowisku.
Zdrowie oraz jego utrzymanie można zatem postrzegać, jako równolegle ewoluujące zachowania według teorii złożoności, lub lepiej, jako zachowania wyłaniające się z tego ewoluującego złożonego systemu adaptacyjnego.
SYSTEM I ŚRODOWISKO, oddziałuje i reaguje, przy czym zaburzenie równowagi, „bodziec zakłócający” zawsze pochodzi z otoczenia, próbując usunąć polaryzację, podczas gdy kompleks i złożone systemy adaptacyjne utrzymują się w środowisku (Kiedy system raz przyjmie formę, ma tendencję do jej utrzymania = lepkość).
W obecnym stanie przyrody oraz procesie rozwoju i ewolucji Mechanizm może być zaszufladkowany w następujący sposób:
1. Polaryzacja generuje
2. Siłę oraz pola napięciowe, które wpływają na zmianę pozycji lub ruchu, takich jak
3. Środowisko wpływające na system (=bodziec)
4. Forma ma kilka możliwości reakcji, które modyfikują środowisko i sam system.
D. Na czym polega kompleksowość?
Według teorii kompleksowości (złożoności) krytyczne składniki wzajemnie się organizują, tworząc potencjalnie ewoluujące struktury oraz wykazując hierarchię wyłaniających się właściwości systemu. Innymi słowy, gdy tylko istnieje więcej niż jedna część składowa lub czynnik i zachodzi między nimi interakcja, to tworzą one złożony system.
Kompleksowość ≠ Komplikowanie
Kompleks = Naturalny i organiczny rozwój
- Największe znaczenie mają połączenia, a poszczególne elementy są mniej ważne
- Proste prawa dają złożone oraz adaptacyjne odpowiedzi
- Poszczególne części mają swobodę odpowiedzi w granicach reguł
- Elementy oraz ich połączenia są równie ważne
- Proste algorytmy dają proste i przewidywalne odpowiedzi
- Odpowiedź czynników lub składników jest w pełni określona
E. Jaka jest reakcja systemu, w odpowiedzi na bodziec szkodliwy?
- Systemy złożone (nieożywione)
2.Odwracalna zmiana formy (deformacja tensegracji)
3.Nieodwracalna zmiana formy (dekompleksyfikacja lub zniszczenie części lub całego systemu)
- Złożone systemy adaptacyjne (zasadniczo życie oraz jego czynniki – tzn. od komórek do wyższych form życia)
2.Metabolizowanie bodźca (przekształcenie bodźca oraz wydalenie jego części)
3.Odwracalna zmiana formy (deformacja tensegracji)
4.Nieodwracalna zmiana formy: (5,6,7)
5.Replikacja
6.Różnicowanie (utrata potencjału = specjalizacja)
7.Dekompleksyfikacja (zniszczenie części lub całego systemu)
Całość jest czymś więcej, niż sumą części.
Samoorganizacja zazwyczaj ujawnia nowe zachowania.
F. „Jak powinniśmy stosować przemyślenia Stowarzyszenia Evost oraz Praw natury w pracy z końmi?
Odpowiedzią jest: Evost jest podejściem filozoficznym, w którym rozwijane jest krytyczne nastawienie oraz nauka „widzenia” (rozumienia), zamiast „gapienia się” na podstawowe prawa natury oraz Mechanizm. Możemy zastosować wgląd w „działanie mechanizmu” na niemal każdym poziomie i wymiarze, co oznacza, że prawa znajdują zastosowanie odnośnie praktycznie każdego tematu. Więcej szczegółów dotyczących Osteopatii Ewolucyjnej Koni znajdziecie w części 2.
G. Odniesienia i notatki
- Max Girardin D.O, JP Höppner D.O, Evolutionary medicine in the osteopathic field private course script 2009-2013
- W.G. Sutherland: „The mechanism is simple, as is common to all physiologic laws not framed by human hand”. Teachings in the science of Osteopathy, Rudra Press, 1990, p126
- A.T. Still: “… by knowledge of the normal and abnormal, I hope to give a specific knowledge for all diseases.” Ostatnia strona “Preface from Philosophy of Osteopathy”, Kirksville, sept. 1, 1899
- Max Girardin D.O, Complexity, system dynamics, evolution and osteopathy – A rich synergy with applications for education and practice (dokument roboczy EVOST)
